Z handlowej osady zaopatrującej książęcy dworek, do szlachetnego grona najstarszych polskich municipiów. W tym roku przypada 755. rocznica nadania Polkowicom praw miejskich.
Dokument o nadaniu Polkowicom statusu civitas nie zachował się do dzisiejszych czasów. O starym rodowodzie naszego miasta możemy dowiedzieć się jedynie z późniejszych dokumentów, które datę 1265 podają jako rok lokowania Polkowic. Tym samym nieznana jest także data dzienna wystawienia dokumentu o lokacji. A tej, przypomnijmy, dokonał książę głogowski Konrad I, którego panowanie przypada na lata 1249 – 1274.
Mimo braku jednoznacznie brzmiącego dokumentu, w przeszłości już co najmniej raz starano się znaleźć odpowiedni dzień na świętowanie nadania praw miejskich. I znaleziono. W 1865 r. władze miejskie zorganizowały kilkudniowe obchody 600-lecia Polkowic właśnie w końcu lipca. Skąd ten pomysł? Nie wiemy.
Można tylko przypuszczać, że okres letni sprzyjał organizowaniu takich uroczystości. Urozmaicały one leniwy, wakacyjny czas barwnym wydarzeniem, łączącym we wspólnym świętowaniu wszystkie stany. Innego wytłumaczenia trudno się doszukać. Dokument lokacyjny mógł być wystawiony równie dobrze każdego innego dnia 1265 roku. Którego? Tego pewnie już nigdy się nie dowiemy.
Wiadomo natomiast, że Polkowice to jedno z najstarszych miast w Polsce. Dla porównania Kraków, pierwsza stolica Polski, cieszył się nadaniem praw miejskich zaledwie 12 lat przed Polkowicami. A kiedy w Polkowicach już od kilku dekad krzepła miejska struktura prawno-polityczna, Warszawa nadal była tylko większą wsią mazowiecką.