W cieniu wojennego absurdu – „Puste miasto"

Trwa wojna. W opustoszałym mieście trafia na siebie dwóch żołnierzy wrogich armii – jak się okazuje, rodzonych braci. Nie widzieli się od lat.

Została im ostatnia noc, zanim o poranku natarcie wojsk zmiecie miasto z powierzchni ziemi. Będą wędrować przez zrujnowane gmachy i ulice, by z nostalgią, żalem, ale i humorem wspominać dobre i złe chwile tak absurdalnie kończącego się życia i w ten sposób odnaleźć na nowo braterskie i ludzkie porozumienie.

„Puste miasto” to egzystencjalna groteska w cieniu wojennego absurdu. Bohaterowie aktorskiej duodramy, bracia Gero (Mateusz Krzyk) i Gore (Bartosz Bulanda), po latach rozłąki jako dezerterzy z wrogich armii spotykają się na jedną noc na ziemi niczyjej tuż przed zaplanowanym atakiem na opustoszałe miasto. Mają kilka godzin, by – napędzani ziołem, alkoholem i grzybkami – odbyć podróż w przeszłość w poszukiwaniu prawdy o sobie i wzajemnego zrozumienia. (Grzegorz Żurawiński)

Dejan Dukovski (ur. 1969) to najbardziej znany dziś macedoński dramatopisarz i scenarzysta, tłumaczony na wiele języków, wystawiany na ponad stu scenach na całym świecie. Według jego najsłynniejszej sztuki „Beczka prochu” (1994), granej również w Polsce, serbski reżyser Goran Paskaljević nakręcił głośny film fabularny, który zdobył m.in. Nagrodę Międzynarodowej Federacji Krytyki Filmowej FIPRESCI na Festiwalu Filmowym w Wenecji.