Nie umiałem nazwać nigdy tej tęsknoty w duszy mej – Wielki Czwartek

Byłem jakby głuchy, nie słyszałem wcale Cię. Byłem niczym ślepiec, gdy mijałeś ciągle mnie. Nie umiałem nazwać nigdy tej tęsknoty w duszy mej, póki łaska Twoja nie olśniła nagle mnie. Miłość nade wszystko!  Zachwyciłeś sobą mnie. Obmyj wodą żywą Jezu dzisiaj stopy me, stopy me, stopy me. Ocaliłeś mnie, uwolniłeś mnie. Będę chwalił Cię do końca moich dni. Ocaliłeś mnie, uwolniłeś mnie. Będę chwalił Cię do końca moich dni. Na ramiona Jezu, wziąłeś ciężar moich win. Chcę Ci ulżyć Panie i spróbować z Tobą iść, bo jak sól potrzebną ziemi, tak posyłasz wszędzie mnie. Nie ukryję światła, choćby tylko tliło się. Miłość nade wszystko. Zachwyciłeś sobą mnie. Obmyj wodą żywą. Jezu dzisiaj stopy me, stopy me, stopy me. Ocaliłeś mnie, uwolniłeś mnie. Będę chwalił Cię do końca moich dni. Miłość zwyciężyła. Zmartwychwstanę w Nim!

W Wielki Czwartek Kościół katolicki rozpoczyna Triduum Paschalne. Chrześcijanie wspominają tego dnia Ostatnią Wieczerzę, na której Jezus ustanowił sakramenty Eucharystii i kapłaństwa.

Wielki Czwartek jest szczególnym świętem kapłanów. Rankiem, jeszcze przed wieczornym rozpoczęciem Triduum Paschalnego, ma miejsce szczególna Msza św. We wszystkich kościołach katedralnych biskup diecezjalny wraz z kapłanami z całej diecezji odprawia Mszę św. Krzyżma. Podczas niej biskup święci oleje (chorych i krzyżmo), które przez cały rok służą przy udzielaniu sakramentów chrztu, święceń kapłańskich, namaszczenia chorych. Kapłani koncelebrujący ze swoim biskupem odnawiają przyrzeczenia kapłańskie. Msza Krzyżma jest wyrazem jedności i wspólnoty duchowieństwa diecezji.

Wieczorem w kościołach parafialnych i zakonnych Mszą Wieczerzy Pańskiej rozpoczyna się Triduum Paschalne. Przed rozpoczęciem liturgii opróżnia się tabernakulum, w którym przez cały rok przechowywany jest Najświętszy Sakrament. Odtąd aż do Nocy Zmartwychwstania pozostaje ono puste.

Msza św. ma charakter bardzo uroczysty. Jest dziękczynieniem za ustanowienie Eucharystii i kapłaństwa służebnego. Ostania Wieczerza, którą Jezus spożywał z apostołami, była tradycyjną ucztą paschalną, przypominającą wyjście Izraelitów z niewoli egipskiej. Wszystkie gesty i słowa Jezusa, błogosławieństwo chleba i wina nawiązują do żydowskiej tradycji.

W liturgii podczas śpiewu hymnu „Chwała na wysokości Bogu”, którego nie było przez cały Wielki Post, biją dzwony. Po Mszy św. rusza procesja do tzw. ciemnicy. Tam rozpoczyna się adoracja Najświętszego Sakramentu. Wymownym znakiem odejścia Jezusa, który po Ostatniej Wieczerzy został pojmany, jest ogołocenie centralnego miejsca świątyni, czyli ołtarza. Aż do Wigilii Paschalnej ołtarz pozostaje bez obrusu, świec i wszelkich ozdób.

Poprzez: ekai.pl / FOT: pixabay.com