Miłość przybita gwoździem do krzyża – Wielki Piątek

Widzę Cię Panie jak jesteś w swym niebie. Czy nie lepiej Ci było tam zostać u siebie? Stwórca wszechświata rozdał swą wolność, teraz wisisz tu. Nie do poznania tak bardzo zniszczone, ciało Twe krwawi, jest obnażone. Miłość przybita gwoździem do krzyża. Trudno pojąć to, że Ty Panie wisisz tu. Wiem, że już w Ciebie nie wtulę się więcej, chyba, że zaraz po Twojej śmierci, gdy ręce Twe zwolnią z liny ciężaru. Teraz wisisz tu i martwe opatrzę Twe zniszczone ciało. Gwoździe wyciągnę z rąk Twoich spękanych. I wtedy znów spocznę na piersi jak wczoraj, lecz nie tak spokojny, bo… Bo Ty Panie wisisz tu, bo Ty Panie jesteś tu, Bo Ty Panie zmarłeś tu. Odkupiłeś nas. Bądź wywyższony, o Panie nasz. Bądź wywyższony, o Królu nasz. Ja wierzę, że staniesz za kilka dni, lecz patrzeć nie mogę, brakuje mi sił. Jak Ci dopomóc, o Panie nasz. Jak Cię uwolnić, o Królu nasz. Czy tylko ów łotr jest ulgą w Twej śmierci. Niewiasty, Twa matka i ja. Widzę Cię Panie już jesteś w swym niebie. Radość masz w oczach, idziemy do Ciebie. Skończy się kiedyś ta ciemność na pewno, lecz teraz jesteś tu. Bo Ty, Panie, kochasz nas, bo Ty, Panie, kochasz nas.

Wielki Piątek jest drugim dniem Triduum Paschalnego – dramatycznym dniem sądu, męki i śmierci Chrystusa. Jest to jedyny dzień w roku, kiedy nie jest sprawowana Msza św. W kościołach odprawiana jest Liturgia Męki Pańskiej. Jest to dzień postu ścisłego.

Wielki Piątek to dzień Krzyża. Po południu we wszystkich świątyniach katolickich odprawiana jest niepowtarzalna wielkopiątkowa Liturgia Męki Pańskiej. Celebrans i asysta wchodzą w ciszy. Przed ołtarzem przez chwilę leżą krzyżem, a po modlitwie wstępnej czytane jest proroctwo o Cierpiącym Słudze Jahwe i fragment Listu do Hebrajczyków. Następnie czyta się lub śpiewa, zwykle z podziałem na role, opis Męki Pańskiej według św. Jana. Po homilii w bardzo uroczystej modlitwie wstawienniczej Kościół poleca Bogu siebie i cały świat, wyrażając w ten sposób pragnienie samego Chrystusa: aby wszyscy byli zbawieni. Szczególnie przejmujące są modlitwy o jedność chrześcijan, za Żydów i za niewierzących.

Centralnym wydarzeniem liturgii wielkopiątkowej jest adoracja Krzyża. Zasłonięty fioletowym suknem Krzyż wnosi się przed ołtarz. Celebrans stopniowo odsłania ramiona Krzyża i śpiewa trzykrotnie: „Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło zbawienie świata”, na co wierni odpowiadają: „Pójdźmy z pokłonem”. Po liturgii Krzyż zostaje w widocznym i dostępnym miejscu, tak by każdy wierny mógł go adorować. Jest on aż do Wigilii Paschalnej najważniejszym punktem w kościele. Przyklęka się przed nim, tak, jak normalnie przyklęka się przed Najświętszym Sakramentem. Po adoracji Krzyża z ciemnicy przynosi się Najświętszy Sakrament i wiernym udziela się Komunii.

Ostatnią częścią liturgii Wielkiego Piątku jest procesja do Grobu Pańskiego. Na ołtarzu umieszczonym przy Grobie lub na specjalnym tronie wystawia się Najświętszy Sakrament w monstrancji okrytej białym przejrzystym welonem – symbolem całunu, w który owinięto ciało zmarłego Chrystusa. Cały wystrój tej kaplicy ma kierować uwagę na Ciało Pańskie. W wielu kościołach przez całą noc trwa adoracja.

W Wielki Piątek odprawiane są także nabożeństwa Drogi Krzyżowej. W wielu kościołach rozpoczyna się ono o godzinie 15:00, gdyż właśnie około tej godziny wedle przekazu Ewangelii Jezus zmarł na Krzyżu.

Poprzez: ekai.pl / FOT: pixabay.com